Οικονομία

Αντισυνταγματικότητα και άλλα ζητήματα του νόμου περί προσκόμισης ασφαλιστικής ενημερότητας για θεώρηση βιβλίων των ελευθέρων επαγγελματιών (άρθρο 63 του ν. 2084/1992) και δη των δικηγόρων.

Μόλις σήμερα, καλός μου φίλος και πελάτης, υγιέστατος επιχειρηματίας περί τον Τουρισμό , που -ώ της ελληνικής παραδοξότητας- δεν χρωστάει πουθενά, με ενημέρωσε πως μία εκ των τραπεζών που συνεργάζεται (δεν θα πώ όνομα για ευνόητους λόγους), του ζήτησε να υπογράψει προληπτικά και συναινετικά ένα: Negative Pledge - Αρνητική υπόσχεση !!!

Το ταλέντο της κυβέρνησης να μετατρέπει το θρίλερ της οικονομικής κατάρρευσης σε φαρσοκωμωδία θα μείνει παροιμιώδες. Τέτοιες γκάφες έχει να βιώσει το έθνος μας από την εποχή του Δούρειου Ίππου.

Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι η πηγή από την οποία φιλοδοξεί το Υπουργείου Οικονομικών να αντλήσει έσοδα, δυνάμει της πολυδιαφημισμένης λίστας φοροφυγάδων: Χρεωκοπημένες εδώ και δεκαετίες εταιρείες, δημοτικές επιχειρήσεις, φυσικά πρόσωπα που είναι κληρονόμοι χρεών. Μια ματιά στον ισολογισμό των εταιρειών αυτών (όσες συνεχίζουν να δημοσιεύουν) θα δείξει ότι το βεβαιωμένο χρέος είναι δεκάδες φορές πολλαπλάσιο της συνολικής περιουσίας της οφειλέτιδας εταιρείας. Και όμως το Υπουργείο προσπαθεί να μας πείσει ότι «έχει να λαμβάνει» από οικονομικά πτώματα.

Άπαντες μιλάνε για οικονομική ανάπτυξη και ορθά πράττουν. Ως αιχμή του δόρατος κάθε αναπτυξιακής στρατηγικής βλέπουν την καινοτόμο επιχειρηματικότητα, δηλαδή όσο γίνεται περισσότεροι να προσέλθουν με νέες επιχειρηματικές ιδέες οι οποίες να καλύπτουν πραγματικές ανάγκες της διεθνούς αγοράς με τρόπο οικονομικά σύμφορο και ανταγωνιστικό. Η εμπειρία όμως από την Ελληνική κοινωνία λέει ότι είναι μια αμυντική κοινωνία, δεν παίρνει ρίσκα, θέλει την σιγουριά, επιπλέον δεν της αρέσει και η πολύ δουλειά. Αυτός είναι ένας σύγχρονος Γόρδιος Δεσμός: να κατορθώσεις να εφαρμόσεις την Entrepreneurial Economy σε μια φοβική κοινωνία.